سلام.
با کمال خوشوقتی مطلع شدم که جناب آقای دکتر کیمیایی، مولف محترم کتاب خلقت و تکامل مغز و روان که مقیم آمریکا هستند،نقد جناب دکتر زاهد عزیز بر کتابشان را که تحت نام کتاب(4)در همین وبلاگ منتشر شده است،ملاحظه نموده و یادداشت زیررا ارسال داشته اند.از ایشان بسیار سپاسگزارم و امیدوارم اینگونه تبادلات علمی، بیشتر صورت پذیرد:
« با سلام، از اظهار لطفی که نموده و مروری بر مقوله ی بنده نوشته بودید تشکر فراوان دارم. خیلی خوبه و امیدوار کننده، مثل این که آتش دارد شعله ور می شود. آقای زاهد گویا هنوز دچار دوگانگی دکارتی است که اراده را چیزی ورای محصولات خود مغز می پندارد و تصور مبهم آزادی عمل را دارد. این برداشت مستلزم داشتن خودی است تصمیم گیرنده که امیدوارم آقای زاهد کتاب آخری در باره ی ادراک احساس و خود را بخواند و ببیند چنین نهادی تصمیم گیرنده ای هم وجود ندارد. درست بهمین دلیل است که سریال نوشته ها هنوز تمام نشده است و امید دارم فرصت پیدا کنم و همه ی شبهات را برطرف کنم. البته تعجب کردم که کسی به این سرعت کتاب را خوانده و مقصود مرا به این خوبی درک کرده باشد. امیدوارم که نوشته های بعدی متمم برداشتهایتان باشند تا موضوعات بخوبی حلاجی شوند. شاید کتاب دیگری در باره ی ادراک کاذب اراده هم بنویسم، مقصود من نبود آزادی عمل برای مغز نیست، هر چه مغز پرورش بیشتری پیدا کند از قید و بند سرشتش هر چه باشد، رهاتر شده و آزادی عمل بیشتری پیدا می کند، چون در موقع واکنش اطلاع بیشتری در دسترسش است و این عین آزادی عمل است . ولی مَنی آن بالا نیست که آزادی داشته باشد یا نداشته باشد. بهرحال از ایراداتتان تشکر می کنم و خیلی دلم می خواست که به نوشته های شما دسترسی داشتم، غربت است و هزار افسوس و بله امید داریم که روزی در خاک وطن،ملاقاتتان کنیم. کیمیایی »
نظرات شما عزیزان: