تاریخ گرایی نوین بیش از هر چیز، رویکردی به متن است؛ اما با معنایی متفاوت با معانی پیشین و در واقع تعبیر نوینی از متن (text)و زمینۀ متن (context)  دارد، بی آن که قائل به تفکیک مرزهای این دو باشد. هم چنان که هرگونه رابطۀ سلسله مراتبی یا تقابل بین انواع متون را نفی می کند. بنابراین دیگر رده بندی ها و تقسیم بندی ها مثلِ متون برآمده از فرهنگ متعالی در برابر متون فرهنگی عادی، مدارک در برابر ادب تخیّلی و متون مجاز در برابر متون غیر مجاز، معنایشان را از دست می دهند چرا که متن، یک اثرِ خودجوش و خود بسنده نیست و در تعامل با جامعه و فرهنگ است و در واقع، جهانِ خودِ یک متن، پیچیده است که در آن ، ادب در فرایندهای تاریخی شرکت می جوید و متن چه ادبی و چه غیر ادبی، برای ساختن معنا با فرهنگ تعامل می ورزد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: